Penthesilea is koningin van de amazones, een volk van vrouwelijke strijders. Mannen passen niet in hun leven. Ze komen enkel van pas om een kind te krijgen. Maar dan wordt Penthesilea verlierfd op de Griek Achilles tijdens de Trojaanse oorlog. Zo komt ze in conflict met de eigen regels van haar volk. Er ontstaat er een haat-liefde relatie tussen Penthesilea en Achilles. Penthesilea probeert hem in haar macht te krijgen, maar de rollen worden gekeerd. Achilles heeft Penthesilea in zijn macht. De koningin is haar eigen niet meer en stuurt honden op hem af. Als ze beseft wat ze gedaan heeft, pleegt ze zelfmoord.
De belichting op het decor veranderde naarmate de situatie. Als er woede heerstte, kleurde het decor rood. Andere situaties werden met witte lichten beschijnd. Na elk fragment werden de attributen op het podim veranderd. Eerst stonden er bedden gemaakt uit dierenvacht, nadien hoge harnassen om zichzelf te beschermen. Tot slot stonden er achteraan opnieuw slaapplaatsen. Telkens als er gewisseld werd van decor, projecteerde de technieker beelden om de sfeer van het fragment weer te geven. De acteurs/zangers droegen kledij uit de tijd van de Grieken. Doorheen de hele voorstelling werd het verhaal gezongen in het Duits. Om de verhaallijn duidelijk weer te geven, werden alle songteksten ondertiteld in het Nederlands en in het Frans.
Om dit project te realiseren zijn er acteurs van over de hele wereld naar België gekomen. Zoals hierboven vermeld, was het een Duitse voorstelling. Om de waarde van het verhaal te behouden, heeft Pascal Dusapin ervoor gekozen om het theaterstuk niet in het Nederlands of Frans te zingen.
Het podium was niet heel ruim, waardoor alle ruimte gemakkelijk gebruikt werd om te bewegen. De acteurs liepen, schoven en rolden van voor naar achter en terug.
Het was de eerste keer dat ik naar de opera ging. Daarom keek ik enorm uit naar deze voorstelling. De veelbelovende recensies streelden mijn interesse nog meer, hoewel ik geen enkele acteur kende. De affiche van het theaterstuk was erg mysterieus omdat je niet goed zag wat er afgebeeld werd. Dankzij de publiciteit van de studentenvoorziening, werd ik op de hoogte gebracht van de opera. Mijn keuze om deel te nemen, was snel gemaakt.
De opera was een gloednieuwe ervaring voor mij. Natuurlijk ben ik al vaker in aanraking gekomen met het muziekgenre, maar ik had nog nooit zo’n voorstelling gezien. Hoewel ik het gezang niet altijd even mooi vond, was de manier waarop het verhaal verteld werd zeer uniek. Ik vond het wonderbaarlijk om te zien dat de acteurs de combinatie tussen zingen en acteren zo mooi en sierlijk presenteerden. Er was zoveel professionaliteit op gebied van muziek en acteurs, die ik soms mis tijdens andere voorstellingen. Enerzijds vond ik de ondertiteling van het gezang een grote meerwaarde. Anderzijds was mijn zitplaats een groot minpunt, ik zat namelijk helemaal bovenaan en was mijn bril thuis vergeten :-)
—————