Grote hoofden, kleine hartjes

Maandag twee februari ben ik met mijn stageklas, het vierde leerjaar, en de stageklas van juf Paulien, het derde leerjaar, naar de voorstelling 'Grote hoofden, kleine hartjes', geweest. De voorstelling is mede mogelijk gemaakt door het gezelfschap 'Bronks. 

Knies bewaart alles in haar hoofd. Een hoofd dat overvol zit, waar de gedachten niet meer op een rijtje zitten. Daardoor heeft ze geen plaats meer voor andere gedachten. Wanneer Broos, de trekvogel, zijn avonturen met haar wil delen, klapt ze dicht. Broos wil haar graag helpen om haar hoofd op te ruimen, het onkruid uit te treken, maar dat wil ze niet. Ze duwt hem weg en plots verdwijnt de trekvogel. Al snel heeft ze spijt van haar beslissing. Ze hoopt stiekem dat hij toch terugkomt om zijn avonturen met haar te delen. 

Wat vond ik er zelf van?

Hoewel de clue van de voorstelling mooi was, hadden veel kinderen het niet begrepen. De leerlingen vonden het eerder een saaie voorstelling omdat er voor hun geen spanning was. Een nabespreking of verwerking rond het verhaal met de wolk was uiterst belangrijk. Ik vond de wolk eerder een meerwaarde omdat de rommel in haar hoofd opgestapeld of leeggemaakt werd, net zoals de lucht in de ballon. Voor mij ontbrak er iets tijdens de voorstelling, namelijk muziek. Muziek op bepaalde gebeurtenissen maakt een voorstelling mooier om naar te kijken. Tot slot was het einde voorspelbaar, maar daarom niet minder mooi.

Om de voorstelling zelf te bewonderen is het jammer genoeg te laat maar misschien kan je het gezelschap wel volgen voor de komende voorstellingen.

https://www.bronks.be